۷ نکته مالیاتی مربوط به هیئت بند ۳ ماده ۹۷ قانون مالیاتهای مستقیم/بیماری اجتماعی ایرانیان: بدبینی نسبت به آینده

دوشنبه, ۱۴ فروردین ۱۳۹۶

 

قابل توجه اعضا محترم

با توجه به بروز مشکلات واردات کالا با استفاده از کارت بازرگانی اشخاص ثالث ، شرکت کارورزمهر آمادگی خود را جهت واردات کالاهای اعضای محترم کانال با کارت خود در ازای عقد قرارداد رسمی و صدور فاکتور فروش به آنان اعلام می دارد. علاقمندان جهت توضیحات بیشتر لطفا تماس بگیرند

۷ نکته مالیاتی مربوط به هیئت بند ۳ ماده ۹۷ قانون مالیاتهای مستقیم

۱- در صورتی که ایرادات دفاتر ، منطبق با موضوع ماده ۲۰ آیین نامه نحوه تحریر و تنظیم و نگهداری دفاتر ، به هیئت بند ۳ ماده ۹۷ اعلام گردد، اعلام اداره امور مالیاتی باید تحت عنوان رد دفاتر باشد و هیأت مذکور نیز به علت عدم رعایت موازین قانونی ( ماده ۲۰ آیین نامه ) رأی به مردودی دفاتر خواهد داد.

 ۲- در صورتی که ایرادات موضوع ماده ۲۰ آیین نامه در دفاتر مشاهده نگردیده اما مؤدی مقررات مربوط به دستورالعمل صادره از طرف وزارت امور اقتصادی و دارائی ، در خصوص رعایت مقررات ( کد اقتصادی ) و یا استفاده از فاکتور نمونه را رعایت ننموده و یا کد جعلی و یا کد دیگران استفاده نموده و یا ضمائم ( صورت گردش انواع مواد اولیه مصرفی در تولید ، صورت قیمت واحد انواع کالاهای تولید به تفکیک ، صورت گردش انواع کالاهای خریداری یا تولید شده به تفکیک ) همراه اظهار نامه ، ترازنامه و حساب سود و زیان تسلیم حوزه مالیاتی ننموده و یا ظرف یک ماه مقرر ، به هیأت سه نفری تسلیم نکرده باشد  در این حالت دفاتر ، ایراد قانونی نداشته و رد نمی شود و بلکه دفاتر مؤدی برای محاسبه در آمد مشمول مالیات قابل رسیدگی نیست و هیئت بند ۳ ماده ۹۷ نیز تحت همین عنوان می بایستی اظهار نظر نماید .

 ۳- در اجرای بند ۳ ماده ۹۷ ، زمان دو ماه به مهلت رسیدگی اضافه خواهد شد که مأموران تشخیص مالیات حداکثر تا موعد مقرر ( ۴ ماه پس از پایان سال مالی ) موارد رد یا غیر قابل رسیدگی بودن دفاتر را به هیأت سه نفری اعلام (ابلاغ ) نمایند. در غیر این صورت پس از مهلت مقرر ، مالیات مشمول مرور زمان خواهد شد .

 ۴ – در اجرای تبصره ۲ ماده ۹۷ قانون مالیات های مستقیم ، در موارد تشخیص علی الرأس ، هر گاه طبق اسناد و مدارک ابرازی یا به دست آمده ، امکان تعیین در آمد واقعی مؤدی وجود داشته باشد ( به نفع یا به ضرر مؤدی ) اداره امور مالیاتی مکلف است در آمد مشمول مالیات را براساس رسیدگی به اسناد و مدارک مزبور یا دفاتر حسب مورد تعیین نماید.

به طور مثال در صورتی که سود ابرازی مؤدی در اظهار نامه ، بیشتر از میزان در آمد مشمول مالیات از طریق علی الرأس ( در دفاتر ) باشد ، مطابق تبصره مذکور ، سود ویژه ابرازی ( واقعی ) به جای در آمد مشمول مالیات ملاک مأخذ محاسبه مالیات خواهد بود.

 ۵ – باید توجه شود که مسائل جزئی و پیش پا افتاده به هیأت سه نفری اعلام نگردد. اعلام موارد جزئی و بی اهمیت جز بدبینی مؤدیان و اتلاف وقت و صرف هزینه ، فایده دیگری ندارد.

 ۶ – برای تعیین در آمد مشمول مالیات از طریق علی الرأس ، لازم است دو عامل ، قرینه مالیاتی و ضریب مالیاتی در یکدیگر ضرب شود :

در آمد مشمول مالیات از طیق علی الرأس = قرینه مالیاتی * ضریب مالیاتی

 

۷ – تعیین قرینه مالیاتی برای محاسبه در آمد مشمول مالیات . اداره امور مالیاتی باید از طریق تحقیق و بررسی و به دست آوردن اطلاعات و مدارک کافی و در صورت لزوم از طریق اجرای ماده ۱۸۱ قانون مالیات ها ، در نهایت فروش و یا در آمد مؤدی را که متناسب با وضعیت و موقیت شغلی و حجم عملیات مؤدی باشد تعیین نماید. مطابق ماده ۲۳۷ قانون مالیات های مستقیم ، برگ تشخیص مالیات باید بر اساس مأخذ صحیح و متکی به دلایل و اطلاعات کافی و به نحوی تنظیم گردد که کلیه فعالیت های مربوط و در آمد های حاصل از آن به طور صریح در آن قید و برای مؤدی روشن باشد . بدیهی است در صورتی که درآمد مشمول مالیات تشخیص شده توسط واحد مالیاتی ، متکی به اسناد و مدارک و اطلاعات کافی و به طور منطقی و قانونی تعیین شده باشد ، مؤدی مالیاتی چاره ای جز تمکین نخواهد داشت . در غیر این صورت پروند سالها در مراجع مالیاتی لاینحل باقی مانده ، موجب اتلاف وقت و صرف هزینه برای مؤدی و وزارت امور اقتصادی می گردد. 

 

 

بیماری اجتماعی ایرانیان: بدبینی نسبت به آینده

 

 

به جملاتی که در گفتگوهای روزانه به کار می بریم دقت کنیم:

آب از آب تکون نخواهد خورد.

هزار وعده خوبان يکي وفا نکند.

بخور فردا معلوم نیست همین هم گیرت بیاد.

الان من هستم کمکت کنم فردا ممکنه من نباشم .

هرچیزی اومد اولش خوبه بد خراب میشه اولیش را بخر.

دیپلمه های قدیمی از لیسانسیه های امروزی باسوادترند.

 

با این همه پیشرفت تکنولوژی، افزایش سطح بهداشت، لباس های شیک تر، محصولات بهتر، غذاهای متنوع تر، مدارس بیشتر، حمل و نقل آسان تر، درمان پذیری افزون تر و اینترنت سریع تر نسبت به گذشته این همه بدبینی نسبت به آینده به چه دلیل است؟

 

پاسخ دقیق را نمی دانيم شاید تجربه جامعه ما این بوده که ما به سمت بهبود پیش نمی رویم. شاید عدم قطعیت های ناشی از خشکسالی و جنگ که هزاران سال بر سر ایرانیان رفته است ما را چنین کرده است. اصولا نگاه ما به تاریخ و گذشتگان هم همیشه این بوده است که دیگر افتخارات ما تکرار نخواهد شد. مثلا می گوییم ابوعلی سینا تکرار نشدنی است. در حوزه کشورداری، مفافر علمی، مراجع تقلید چنان از گذشتگان صحبت می کنیم که احساس می کنیم هیچگاه در آینده چنان موفقیت هایی ظهور نخواهند کرد. تا جایی این بدبینی نفوذ کرده است که خوش بینان، انسان های کم عقل و سفیهی به نظر می رسند.

 

در هر صورت ما دلیل آن را نمی دانیم، آنچه می دانیم اینست که این بدبینی به آینده پشتش یک تجربه تاریخی است. ما این را می دانیم که بیماریم! و این بیماری ما را خانه نشین کرده است اگر نگویم فلج کرده است. اما چه می توان کرد؟

 

به نظر می رسد مهم ترین ابزار یک جامعه برای تغییر نگاه نسبت به آینده، رسانه های جمعی باشند. مثلا شما کافیست سریال های آسیای شرقی را ببینید داشتن نگاهی مثبت به آینده آن هم در شرایط بحرانی و تلاش دیوانه وار برای ساختن آن، وجه مشترک آنان است. این ابزار فعلا از دسترس ما خارج است که نه صدا و سیما و نه روزنامه ها به چنین اموری نمی پردازند که اولی بیشتر به برنامه های مخدر(طنزآلود) و تبلیغات لوازم آشپزی روی آورده است و دومی نیز افق پروازش در حد همین اخبار دیروز و امروز است.

 

تنها جایی که می شود به آن امید بست خود «ماییم» و دو کار می توانیم بکنیم:

 

ببینیم که از گذشته تا به امروز چه پیشرفت هایی کرده ایم و نشان دهیم که هر چه جلوتر می رویم اوضاع برخلاف بدبینی ما رو به پیشرفت است و این را در شبکه های اجتماعی گسترش دهیم تا زمانی که این مساله به کتاب های دبستان و دبیرستان نفوذ کند.

 

واژه ها، جملات، ضرب المثل های منفی را از گفتار خود حذف کنیم. دلیل تداوم این بیماری مزمن (بدبینی نسبت به آینده) خوراکی هایی است که می خوریم یعنی همان گفتارهایی که می گوییم و می شنویم ما ایرانیان را مریض کرده است و تنها راهکار تغییر رژیم غذایی (گفتار و شنیدار) ماست.