آشنایی با مسیرهای واردات

اصولا کالاهای وارداتی در گمرک در طی مراحل ترخیص طبق نظر کارشناسان گمرک ، باید یکی از مراحل 4 گانه زیر رو طی کنند، هدف استفاده از سیستم انتخاب مسیر اظهارنامه ، اعتماد به خدمات گیرندگان و اعمال کنترلهای گمرکی بر روی آن دسته از اظهارنامه هایی است که واقعا نیاز به کنترل دارند تا از این طریق کالای سایراظهارنامه ها در حداقل زمان و با حداقل بازرسی ها ترخیص و به صاحب آن تحویل شود:

مسیر سبـــز
مسیر زرد
مسیر قــرمــز
مسیر آبــی



مسیر سبـــز
کالاهاي موجود در مسير سبز نيازي به کسب مجوز ندارند. کالايي که در مسير سبز قرار مي گيرد از ريسک پاييني برخوردار بوده و نيازي به مجوز قانوني ندارد؛ بنابراين گمرک مي تواند در حداقل زمان ممکن که يک ساعت پيش بيني شده به ترخيص کالا مبادرت ورزد که حتي به نيم ساعت نيز قابل کاهش است( ولی معمولا این نیم ساعت هیچوقت اتفاق نمیوفتد به صدها دلیل که شما بهتر از من میدونید) در واقع گمرک در مسير سبز با اعتماد به صاحبان کالابه رسيدگي اجمالي در مورد اسناد مي پردازد. 

مسیر زرد
کالاهاي مسير زرد به صورت فيزيکي بازرسي نمي شوند و صرفا با پرسش از طرف ارزیاب ، ارزیابی میشود. در اين مسير گمرک به طور دقيق به بررسي اسناد پرداخته، اما به رسيدگي فيزيکي کالا نمي پردازد.

مسیر قــرمــز
در مسير قرمز کليه کالاها ملزم به کسب مجوزند و توسط ارزیابهای مربوطه هم به صورت پرسش و پاسخ و هم به صورت فیزیکی بازرسی و ارزیابی میشوند. در مسير قرمز کالاهم به صورت اسنادي و هم فيزيکي رسيدگي مي شود. کالاهاي مشمول مجوزهاي قانوني در گروه مسير قرمز قرار میگیرند اين احتمال وجود دارد که ترخيص کالادر اين مسير طولاني شود.گمرک در مسير قرمز براي ترخيص کالابايد مجوز ورود کالارا دريافت کند.

مسیر آبــی
در حال حاضر از مسیرآبی استفاده نمی گردد، ولی در کل برای کالاهایی مورد استفاده قرار میگیرد که حالت اضطراری داشته و 
باید سریعا ترخیص شوند. رسیدگی به اسناد یا بازرسی فیزیکی این کالاها پس از ترخیص و در محل دفتر صاحب کالا انجام میشود.